برنامهریزی و مدیریت مالی شخصی از جمله مسائل بسیار مهم در جامعه امروز است. اغلب افراد برای دستیابی به آینده مالی بهتر، سرمایه خود را پس انداز یا سرمایه گذاری میکنند. بین پس انداز و سرمایهگذاری تفاوتهای بسیاری وجود دارد. با توجه به تغییرات مداوم در شرایط بازارهای مالی در طول زمان، فهم مفاهیم مالی مانند سرمایهگذاری و پسانداز و توانایی استفاده صحیح از آنها در زمان مناسب، به عنوان یکی از مسائل اساسی برای دستیابی به موفقیت مالی در بازار سرمایه محسوب میشود. در ادامه به بررسی بیشتر دو مفهوم پس انداز و سرمایهگذاری میپردازیم.
پسانداز به معنای جمعآوری و نگهداری بخشی از درآمد فعلی برای موارد اضطراری یا استفاده در آینده است. این روش دارای ریسک کمی است و به افراد امکان دسترسی آسان به منابع مالی خود در زمان مورد نیاز را میدهد. پساندازها میتوانند به صورت وجه نقد، نقدینگی در حساب بانکی و … نگهداری شوند.
سرمایهگذاری به فعالیتی اشاره دارد که در آن سرمایه (پول یا دارایی) در یک بازه زمانی برای به دست آوردن بازدهی در یک پروژه، شرکت، صنعت و … دیگر مورد استفاده قرار میگیرد. در انتخاب دارایی مناسب برای سرمایهگذاری، نیاز است افراد به عوامل مختلفی مانند هدف سرمایهگذاری، توانایی مالی، میزان ریسکپذیری و … توجه کنند. همچنین، برای رسیدن به نتایج مثبت در سرمایهگذاری در بازار سرمایه، شناخت دقیق از عملکرد و روند بازار سرمایه نیز ضروری است.
سرمایهگذاری در بازار سرمایه به دو روش انجام میشود: سرمایهگذاری مستقیم و سرمایهگذاری غیرمستقیم.
در سرمایهگذاری مستقیم، افراد بهصورت مستقیم به خرید و فروش سهام میپردازند. به عبارت دیگر، سرمایهگذار خود مسئولیت کنترل سرمایه را بر عهده دارد. سرمایهگذاری مستقیم نیازمند صرف زمان کافی، آشنایی با انواع روشهای تحلیل و وضعیت شرکتها و بازار سرمایه است تا سرمایهگذاران بتوانند تصمیمگیریهای صحیح در خصوص سرمایهگذاری خود داشته باشند.
در سرمایهگذاری به روش غیرمستقیم، سرمایه افراد از طریق سرمایهگذاری در صندوقها یا سبدگردانی اختصاصی در بورس سرمایهگذاری میشود. به عبارت دیگر، سرمایهگذار نقش فعالی در مدیریت سرمایه ندارد و افراد با تجربه و حرفه ای و دارای مجوزهای لازم از سمت سازمان بورس و اوراق بهادار تهران، مدیریت سرمایه را بر عهده دارند.
صندوقهای سرمایهگذاری مناسب افرادی است که به دلایل مختلفی از جمله عدم داشتن زمان کافی برای یادگیری یا معامله کردن، نمیتوانند به صورت مستقیم در بازار سرمایه فعالیت کنند. این صندوقها به افراد امکان میدهند تا با استفاده از مدیریت حرفهای به منظور کسب بازدهی و رشد سرمایه خود در سرمایهگذاریهای متنوع و مناسب شرکت کنند.
مهمترین برتری و مزیتی که سرمایهگذاری نسبت به پس انداز دارد، بهرهمندی از سود مرکب است. به این معنا که سود شما مجدد در چرخه سرمایهگذاری قرار میگیرد. برخی دیگر از تفاوتهای مهم بین پسانداز و سرمایهگذاری عبارتند از:
۱- ریسک و بازده: هدف اصلی سرمایهگذاری افزایش سرمایه و کسب بازدهی مطلوب است. در حالی که پسانداز معمولا با هدف نگهداری سرمایه و استفاده در مواقع ضروری انجام میشود. بنابراین، در اغلب اوقات سرمایهگذاری میتواند بازدهی بیشتری نسبت به پسانداز ایجاد کند.
پسانداز تقریباً بدون ریسک محسوب میشود. اما در سرمایهگذاری، درجه ریسک بستگی به نوع سرمایهگذاری دارد. سرمایهگذاریهای با ریسک بالا ممکن است احتمال از دست دادن سرمایه را داشته باشند. اما با پذیرش ریسک بیشتر، امکان کسب بازدهی بالاتر نیز وجود دارد.
۲- نقدشوندگی: معمولا نقدشوندگی پسانداز نسبت به سرمایهگذاری بیشتر است. اغلب میتوان به راحتی به مبلغ پسانداز شده دسترسی پیدا کرد و آن را برداشت کرد. اما در سرمایهگذاری دسترسی به سرمایه معمولاً نیازمند زمان بیشتری است.
۳-مدت زمان: سرمایهگذاریها معمولاً به دید بلند مدت انجام میشوند، تا بتوانند بازدهی قابل توجهی را ایجاد کنند. اما پساندازها معمولاً به دید کوتاه مدت انجام میشوند. افراد از پساندازها بیشتر به منظور تأمین نیازهای فوری یا هدفهای نزدیک مانند خرید خودرو یا خرید مسکن استفاده میکنند.
به طور کلی، سرمایهگذاری نسبت به پسانداز، به دلیل مزیتهایی مانند مرکب شدن سود، بازدهی و امکان کسب سود بیشتر، جذابیت بیشتری دارد. همچنین، پس انداز معمولا نمیتواند شما را در رسیدن به اهداف مالی مختلف از قبیل حفظ قدرت خرید در برابر تورم، ارتقای کیفیت زندگی، راهاندازی کسبوکار، تأمین بازنشستگی و دیگر اهداف بلندمدت یاری کند.
با این حال، در انتخاب بین پسانداز و سرمایه گذاری، نیازها، اهداف و سطح ریسک هر فرد باید مورد بررسی قرار گیرد.
پایان پیام//